Δημοψήφισμα στην Ελβετία

Ψηφίσαν το αυτονόητο οι Ελβετοί, τι ψήφισαν δηλαδή, ότι όποιος ήρθε στην χώρα τους και παραβαίνει τους νόμους της, να σηκώνεται και να φεύγει.

Τι το περίεργο, τι το ρατσιστικό,

Τίποτα απολύτως,

Αντίθετα κατά την άποψη μου, πολύ επιεικείς ήτανε, δηλαδή το μόνο που έχεις να πάθεις άμα πάς στην Ελβετία και παρανομήσεις είναι να σε στείλουν πίσω, ευκαιρία μου ακούγεται θα πάω κι εγώ. Σε κάνα χρόνο ή θα είμαι πλούσιος ή θα με γυρίσουν πίσω, μηδενικό το ρίσκο μεγάλα τα κέρδη.

Θέλανε οι «προοδευτικοί» όποιος παρανομεί να κάνει την ποινή του και να παραμένει στην Ελβετία, θέλανε οι Ελβετοί να ξεφορτωθούν τους μετανάστες. Το αποτέλεσμα ημίμετρο. Σε βρίσκουν, σε διώχνουν, χωρίς ποινή αν κατάλαβα καλά. Μακάρι να κατάλαβα λάθος και να κάνεις την ποινή σου και μετά να φεύγεις από τη χώρα, εκτός βέβαια έχουνε κι αυτοί το ίδιο πρόβλημα με εδώ με γεμάτες τις φυλακές και βρήκαν αυτό ως λύση.

Το θέμα είναι εξαιρετικά απλό άμα πας σε ξένη χώρα και παρανομείς είσαι τυχερός αν το μόνο που σου κάνουνε είναι να σε διώξουνε. Τους πολίτες της χώρας σου όταν παρανομούν, παρόλο που δεν θέλεις να κυκλοφορούν ανάμεσα στους φιλήσυχους πολίτες, δεν μπορείς να τους διώξεις, θα τους βάλεις φυλακή. Τους ξένους είναι αυτονόητο να τους διώξεις.

Απλά πράγματα.

Η ελευθερόφρωνη εθνικιστική ψήφος

Σε αυτές τις τοπικές εκλογές εκφράστηκε σε όλο της το μεγαλείο η ελευθερόφρωνη εθνικιστική ψήφος. Ως αποκορύφωμα αυτής της ψήφου εννοώ αυτούς τους εθνικιστές, που διατηρώντας την σκέψη τους ελεύθερη, ψήφισαν στη μία κάλπη τον Μιχαλολιάκο και στην διπλανή κάλπη τον Γεωργιάδη.

Οι Έλληνες αυτοί, κατά πλειοψηφία εθνικιστές, αγνόησαν κάθε κομματική γραμμή, κάθε κομματική διαφορά και τις εσωτερικές αντιπαραθέσεις των εθνικιστών σε επίπεδο προσώπων και ιδεολογίας. Οι Έλληνες αυτοί, ιεραρχώντας σωστά τα πολιτικά θέματα, έστειλαν το μήνυμα στο καθεστώς ότι η ρήξη τους με το σύστημα είναι οριστική και δεν υπάρχουν πισωγυρίσματα. Οι Έλληνες αυτοί με την ψήφο τους στην Χρυσή Αυγή για την Αθήνα έδειξαν διατεθειμένοι να περάσουν στα άκρα, μία κίνηση που συζητήθηκε και θα συζητιέται για καιρό. Οι Έλληνες αυτοί με την ψήφο τους στον Γεωργιάδη έδειξαν ότι όποια θέση και αν παίρνει ο ΛΑΟΣ στα οικονομικά θέματα, θα διατηρεί τους οπαδούς του, γιατί οι οπαδοί του ιεραρχούν τα εθνικά θέματα πάνω από όλα τα άλλα. Παράλληλα επιτεύχθηκαν και οι παράπλευροι στόχοι των εκλογών που αφορούν την αφύπνιση της κοινωνίας. 

Αυτή η ψηφοφορία ας είναι η αρχή για μια ταχύτερη αποκατάσταση του εθνικισμού στην κοινωνία

O ρόλος του Στρατού

Κατά τη διάρκεια της ιστορίας τα κράτη περνούνε διάφερες φάσεις, ειρηνικές ή πολεμικές. Οι ειρηνικές περίοδοι τελειώνουν κάποτε και ακολουθούνται από πολεμικές. Η ιστορία είναι μια συνεχής εναλλαγή μεταξύ πολέμου και ειρήνης, έτσι ώστε κάθε ειρηνική περίοδος να είναι ανάμεσα σε δύο πολέμους και κάθε πόλεμος ανάμεσα σε δύο ειρηνικές περιόδους. Κάθε ανεξάρτητο κράτος έχει και ένα στρατό, εννοώντας κάθε πραγματικά ανεξάρτητο κράτος και όχι κράτη που έχουν προκύψει από ισορροπίες μεταξύ άλλων ανεξάρτητων κρατών, τα οποία είναι στην ουσία εξαρτώμενα. Ο ρόλος του στρατού δεν αφορά μόνο την πολεμική περίοδο, αφορά και την ειρηνική. Η απειλή χρήση βίας στον κόσμο αποτελεί μέσο διπλωματίας και αποτροπής, όπως ίσχυε πάντα και όπως θα ισχύει για πάντα, καθώς η φύση του ανθρώπου δεν αλλάζει.

 Ο στρατός λοιπόν είναι η δύναμη του κράτους και στην διάρκεια της ειρήνης και όχι μόνο κατά την διάρκεια του πολέμου. Το να πλήττεις το ρόλο του στρατού και να τον χαρακτηρίζεις αντιπαραγωγικό δείχνει ή την παντελή άγνοια για τον τρόπο που λειτουργούν οι διεθνείς σχέσεις ή δόλο. Στην εποχή του ΔΝΤ  λοιπόν, είναι αναμενόμενο να δέχεται επίθεση και ο στρατός, με απώτερο σκοπό, μετά την απώλεια της οικονομικής ανεξαρτησίας, να χτυπηθεί και η πολιτική, σε όποιο βαθμό υπάρχει ακόμα.

Σε όσους πάγκαλους λοιπόν αμφισβητούν την παραγωγικότητα του στρατού απαντάμε ότι ο στρατός διασφαλίζει την ανεξαρτησία του έθνους.