Ο εποικισμός της πατρίδας

Η πατρίδα μας το 1821 κατάφερε, μετά από μία αιματηρή επανάσταση, να απελευθερώσει ένα κομμάτι από την γη της. Στην διάρκεια των χρόνων που πέρασαν επέτυχε να απελευθερώσει και άλλα κομμάτια της γης της καθώς και να διώξει τους πρώην κατακτητές της που είχαν εγκατασταθεί στα ελεύθερες πλέον περιοχές. Φτιάξαμε λοιπόν ένα κράτος με μοναδικό ποσοστό ομοιογένειας στον κόσμο, ένα κράτος με 98% Έλληνες ορθόδοξους χριστιανούς.

Ενώ λοιπόν αυτή η διαδικασία δεν είχε ούτε κατά διάνοια ολοκληρωθεί εμφανίζονται τα πρώτα σημεία παρακμής. Θεωρίες του «δεν διεκδικούμαι τίποτα» διοχετεύονται στην ελληνική συνείδηση κατά παράβαση των ιστορικών πεπρωμένων του έθνους. Παράλληλα τα θεμελιώδη συστατικά ενός κράτους όπως η ύπαρξη και φύλαξη των συνόρων του αμελούνται, δημιουργώντας ένα καινούριο φαινόμενο τη λαθρομετανάστευση. Μέσα στα τελευταία 20 χρόνια ορδές βαρβάρων εισήλθαν στη χώρα μας ειρηνικά, δημιουργώντας τη μαγιά για μελλοντικές μειονότητες.

Η ειρηνική τους είσοδος δεν σημαίνει ότι διαχρονικά θα επιτυγχάνεται η ειρηνική συμβίωση τους μαζί μας. Σύντομα θα συζήσουν το μερίδιο στην εξουσία που αναλογεί στο πληθυσμό τους. Ουσιαστικά παρακολουθούμε παθητικά την αντίστροφη διαδικασία αυτού που επιτύχαμε όλα αυτά τα χρόνια μετά την ελληνική επανάσταση.

Έχοντας περάσει 20 χρόνια που βρίσκεται σε εξέλιξη αυτό το φαινόμενο δεν είναι δυνατόν να μιλάμε πλέον ούτε για λαθρομετανάστευση, ούτε για εγκληματικότητα. Αυτό που συμβαίνει στη χώρα μας ονομάζεται εποικισμός. Είναι η παράδοση σε ξένη επιρροή ενός κράτους που φτιάξαμε αποκλειστικά για εμάς, για το γένος των Ελλήνων.

Επιτέλους πρέπει όλοι να αντισταθούμε συνειδητά σε αυτό δεν αποτελεί κάτι άλλο από τον εποικισμό της πατρίδας.