1821

    Αηδία, από την προσπάθεια επαναγραφής της ιστορίας μας,

Οι εθνικοί μας ήρωες σφαγείς, λες και υπάρχει πόλεμος χωρίς νεκρούς, Λες και ο κατακτητής ήταν μόνο οι στρατιώτες των Τούρκων και όχι όλοι οι Τούρκοι. Λες και μπορούμε να μιλάμε για άμαχους Τούρκους όταν όλοι οι Έλληνες ήταν πρακτικά άμαχοι. Καμιά προσπάθεια ερμηνείας των αιτίων που οι Έλληνες επέλεξαν το 1821 Ή την ΕΛΕΥΘΕΡΙΆ Ή τον ΘΆΝΑΤΟ. Για το τι έγινε στην Τριπολιτσά, αρκεί να διαβάσουμε την συνέχεια του εθνικού μας ύμνου, του ύμνου εις την ελευθερία του Διονυσίου Σολωμού δεν χρειαζόμαστε τις δικές τους ερμηνείες που τόσο μοιάζουν με την Τουρκική εκδοχή της ιστορίας.

Τα ιστορικά γεγονότα ατάκτως ερριμμένα , πρώτα αναφέρεται η επανάσταση στη Πελοπόννησο και μετά στην Μολδοβλαχία τάχα μου σαν να γίνανε ταυτόχρονα και όχι το ένα αμέσως μετά το άλλο. Κλασσική μέθοδος παραχάραξης της ιστορίας, ώστε να μην καταφέρνει ο ακροατής να κάνει σύνδεση αιτίας αιτιατού.

Υλιστική ανάλυση των γεγονότων , ξαφνικά κανείς δεν πολεμάει για την ελευθερία , όλοι πολεμάνε για λάφυρα και για εξουσία.  Ανάλυση που προδίδει τις ιδεοληψίες των παραγωγών. Η συζήτηση μετά απλά προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

Με μία λέξη ΠΡΟΠΑΓΆΝΔΑ.

Για τα υπόλοιπα θα μιλήσουν οι ιστορικοί.