Πρέπει να διευκρινιστούν κάποια θέματα σχετικά με τον εθνικισμό και τις κατηγορίες περί μίσους, με το οποίο τάχα μου είναι συνδεδεμένος. Οι κατηγορίες αυτές διοχετεύονται έντεχνα από τα μέσα μαζικής προπαγάνδας του καθεστώτος. Η αγάπη για την πατρίδα μας έκανε εθνικιστές, Τις κατηγορίες για μίσος, λοιπόν, τους τις επιστρέφουμε. Το μίσος ως οδηγό στη ζωή τους το έχουν κατά κανόνα αντικοινωνικά στοιχεία όπως οι αριστεροί-ακροαριστεροί, αυτοί που ονειρεύονται να κάνουν αιματηρή επανάσταση στην ίδια τους την χώρα, εμφύλιο αν χρειαστεί, τάχα μου για να φτιάξουν τον κόσμο που ονειρεύονται. Αυτοί έχουν μεγαλώσει με μίσος ενάντια στους ανθρώπους τριγύρω τους.
Το μίσος που νιώθει ο εθνικιστής είναι αμυντικό μίσος, όχι πρωτογενές. Είναι το μίσος εναντίον αυτών που επέλεξαν να είναι αντιμέτωποι στο έθνος μας είτε εσωτερικά ή εξωτερικά. Η εθνική συνείδηση εξάλλου πηγάζει από την κοινωνική και δεν έρχεται σε αντίθεση με αυτήν. Αυτοί που εναντιώνονται στην ιδέα του έθνους προτάσσοντας την κοινωνική τους συνείδηση αντιφάσκουν, καθώς η εθνική συνείδηση σε καμία περίπτωση δεν έρχεται σε σύγκρουση με την κοινωνική. Οι άνθρωποι εξάλλου πάντα σχημάτιζαν εθνικές κοινωνίες. Είναι αδύνατον να ισχυρίζεται κάποιος ότι αγαπάει το συνάνθρωπο του εάν δεν αγαπάει το έθνος του. Αυτοί που έχουν μάθει να ζουν με το μίσος, είναι αυτοί που ονειρεύονται τη μέρα που θα καταφέρουν να σκοτώσουν τα αφεντικά τους στη δουλειά και όχι εμείς που ονειρευόμαστε τη μέρα που θα μπούμε στην Πόλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε