Η δολοφονία στη Χειμάρα

Ένας Έλληνας δολοφονήθηκε στη Βόρειο Ήπειρο επειδή είχε το θάρρος να μιλήσει τη γλώσσα του. Ένας Έλληνας σε τίποτα διαφορετικός από όλους εμάς, παρά μόνο στο ότι η δικιά του η γη, το βόρειο τμήμα της Ηπείρου δεν απελευθερώθηκε όπως οι δικές μας πατρίδες. Δεν απελευθερώθηκε παρότι είχε την τύχη να δει τρείς φορές τον Ελληνικό στρατό να περνάει από τη περιοχή.

Και το ερώτημα που γεννιέται είναι τι κάνει το Ελληνικό κράτος για αυτούς τους Έλληνες; Τι κάνει το ελληνικό κράτος για αυτούς τους Έλληνες που δεν κατάφερε να απελευθερώσει όταν υπήρχε ευκαιρία, τι κάνει για αυτούς τους Έλληνες που οφείλει να απελευθερώσει όταν ξανάρθει η ευκαιρία. Η απάντηση είναι θλιβερή. Τίποτα, απολύτως τίποτα. Η ανακοίνωση του Ελληνικού κράτους πάνω στο περιστατικό λίγο διέφερε από αυτήν της Αλβανικής πλευράς που και οι δύο είχαν κύριο σκοπό τον κατευνασμό των παθών.
Ένας φόνος πάντα τρομοκρατεί, οι Έλληνες της Χειμάρας θα έχουν στο εξής δεύτερες σκέψεις πριν μιλήσουν δυνατά τα ελληνικά, όταν παρόντες θα είναι Αλβανοί. Υπάρχουν λοιπόν Έλληνες που ακόμη δεν μπορούν να μιλήσουν τη γλώσσα τους ελευθέρα, και το ελληνικό κράτος οφείλει να προβεί σε ενέργειες ώστε να προστατεύσει τα δίκαια του έθνους και όχι να κάνει δηλώσεις που να περιέχουν φράσεις όπως:

«Απαράδεκτες εγκληματικές ενέργειες όπως αυτή σκοπό να διεγείρουν εθνοτική ένταση με απρόβλεπτες συνέπειες και να υπονομεύσουν τις διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας. Πρέπει να είναι καταδικαστέες από το σύνολο της αλβανικής κοινωνίας και τους πολιτικούς εκπροσώπους της»
θλιβερή ; απογοητευτική ; ντροπιαστική ; χυδαία; ή μήπως προδοτική;

Λίγο μας νοιάζουν οι διμερείς σχέσεις Ελλάδας-Αλβανίας και αν μας νοιάζουν πρέπει να είναι σε άμεση σχέση με τις συνθήκες που ζούν οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου.
Αλλά βέβαια τι να περιμένει κανείς από ένα κράτος που πριν από λίγους μήνες προσπάθησε να μας πείσει ότι εμείς οι Έλληνες, είμαστε το ίδιο πράγμα με όποιον τυχαίο περαστικό γεννήθηκε ή πέρασε από εδώ; Ένα κράτος που νομοθέτησε ώστε να μπορούν κι αυτοί να πάρουν υπηκοότητα.
Τουλάχιστον κατάντια.

Το ελληνικό κράτος έχει σιγά σιγά μετατραπεί από κράτος του ελληνικού γένους σε κράτος με το όρο «ελληνικό» ως γεωγραφικό προσδιορισμό και οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν αντιληφθεί τίποτα. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι το Ελληνικό κράτος ανήκει πολύ περισσότερο στους σκλαβωμένους Έλληνες της Χειμάρας, παρά στους τυχαίους περαστικούς λαθρομετανάστες. Πρέπει επιτέλους το Ελληνικό κράτος να σταθεί στο ύψος του.