Οι πραγματικοί αγανακτισμένοι

   Τους έχω δει τους πραγματικούς αγανακτισμένους.
Ήταν έξω από την βουλή πριν ένα χρόνο και προσπαθούσαν να μπουν μέσα,
Φώναζαν  κλέφτες κλέφτες , και να καεί να καεί το μπουρδέλο η βουλή.
Έχω δει κι άλλες φορές αγανακτισμένους για διάφορα θέματα,
Δεν τους έπαιζαν οι τηλεοράσεις, δεν ήταν πρώτο θέμα, δεν τους κάνανε ευνοϊκή κάλυψη για να φαίνονται περισσότεροι. Το αντίθετο, τους έκρυβαν όσο μπορούσαν.
Έχω δει αγανακτισμένους στην συγκέντρωση των Ιμία, κάθε 30 Ιανουαρίου, πολύ περισσότερους και πολύ πιο αγανακτισμένους.
Έχω δει αγανακτισμένους στις υπό εποικισμό γειτονιές της Αθήνας που μαστίζονται από την εγκληματικότητα.
Το καθεστώς φυσικά όλα αυτά τα κρύβει , αυτούς όμως τους ψευτοαγακτησμένους τους κάνει πρώτο θέμα. Μια άσκηση ελέγχου της αγανάκτησης και μαζικού αποπροσανατολισμού παρακολουθούμε και τίποτα άλλο.
Η πραγματική αγανάκτηση δεν περιμένει μια μοδάτη μαζική λαϊκή συγκέντρωση για να εκφραστεί. Εκφράζεται στην πρώτη ευκαιρία που της δίνετε και δεν είναι ειρηνική. Η αγανάκτηση δεν αντέχει να είναι ειρηνική έχει ξεπεράσει αυτό το στάδιο, γι αυτό και είναι αγανάκτηση.
Το καθεστώς κάνει επίδειξη δύναμης διαχείρισης της αγανάκτησης. Άλλα όταν η πραγματική αγανάκτηση ξεσπάσει δεν θα έχει που να κρυφτεί.

Επιχείρηση συμψηφισμού

Μία βρώμικη επιχείρηση συμψηφισμού βρίσκεται σε εξέλιξη τις τελευταίες μέρες.

Η εγκληματική βία των λαθραίων εισβολέων της χώρας μας επιχειρείται να συμψηφιστεί με την κλασσική βία των αναρχικών εναντίων της αστυνομίας, της αστυνομίας εναντίων διαδηλωτών και την αγανακτισμένη οργή των Ελλήνων για αυτήν την κατάσταση. Παράλληλα εμφανίζεται σκόπιμη συσκότιση των αιτιών των ορφανών φόνων. Πέθανε ένας λαθρομετανάστης από αυτούς που σκοτώνονται μεταξύ τους κάθε τόσο και επιχειρήθηκε να συσχετισθεί με ακροδεξιούς!!!

Τα καθεστωτικά μέσα μαζικής παραπληροφόρησης παρουσιάζουν τις ειδήσεις της βίας στην Αθήνα σαν να είναι όλοι οι εμπλεκόμενοι υπεύθυνοι το ίδιο. Το ίδιο ένοχοι οι θύτες με τα θύματα. Το ίδιο ένοχος ο φονιάς που σκότωσε για μία βιντεοκάμερα με τους αγανακτισμένους από την εγκληματικότητα που κυνηγάνε για ξυλοδαρμό τους ανήκοντες στην φάρα του φονιά. Επίτηδες τα μέσα μαζικής παραπληροφόρησης αποσυνδέουν την αιτία από το αιτιατό. Κλασσική μέθοδος προπαγάνδας. Στόχος να μείνει ο κόσμος με την εντύπωση ότι έχουμε να κάνουμε γενικά για βιαιοπραγίες με υπεύθυνες ακραίες ομάδες.

            Πώς είναι δυνατόν να ελεγχθεί η λαϊκή αντίδραση σε ένα τόσο βάρβαρο έγκλημα. Και το έγκλημα είναι κυριολεκτικά βάρβαρό καθώς οι Έλληνες εγκληματίες είναι διαφορικοί. Οι Έλληνες εγκληματίες εύκολα κλέβουν άλλα σπάνια σκοτώνουν, καθώς ποτέ δεν σκοτώνουν άμα μπορούν να το αποφύγουν. Και συνήθως όταν δουν ότι δεν μπορούν να κλέψουν χωρίς να σκοτώσουν τρέπονται σε φυγή. Η διαφορά είναι σαφέστατη. Αντίθετα οι ξένοι βγάζουν και εγκληματίες που πρώτα σκοτώνουν και μετά κλέβουν.

Οι Έλληνες λοιπόν που αγανακτισμένοι κυνηγάνε μετανάστες ασκούν βέβαια βία, άλλα όταν θέλεις να περιορίσεις τη βία την χτυπάς στη ρίζα της και όχι στα αποτελέσματα της. Θα έπρεπε να ξέρουν ότι σπέρνουν ότι θέρισαν, καθώς η διαφυλετική βία είναι ενσωματωμένο συστατικό της πολυφυλετικής κοινωνίας που προσπαθούν να δημιουργήσουν. Η κοινωνική ειρήνη είναι δυνατόν να επιτευχθεί μόνο σε ομοιογενής φυλετικά και εθνικά κοινωνίες. Στις πολυφυλετικές κοινωνίες, όταν αυτές εμφανίζονται προσωρινά, κάθε έγκλημα που κάνει ένα μέλος της, αυτό το χρεώνεται συνολικά η φυλή του, το γένος του ή το έθνος του. Η κοινωνική ειρήνη αποκαθιστάτε μόνο όταν επανασχηματιστούν ομοιογενείς εθνικές κοινωνίες

Η βρώμικη επιχείρηση παραπληροφόρησης λοιπόν, μπορεί προσωρινά να καταφέρει να παρατείνει τη σημερινή κατάσταση, αλλά δεν πρόκειται να τα καταφέρνει για πάντα. Το έθνος ξυπνάει καθώς βλέπει ξεκάθαρα πλέον τις διαφορές του από τα άλλα έθνη και σύντομα θα αντισταθεί συνολικά στους εχθρούς του, εγχώριους και εξωτερικούς.

Η Μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού

     Θυμάμαι κάποτε ένα σοβαρό πολιτικό θέμα της Ελλάδας ήταν η λεγόμενη μαύρη τρύπα του προϋπολογισμού. Δεν ήμουν βέβαια τότε σε ηλικία για να καταλαβαίνω τι συμβαίνει, πως τοποθετούταν τότε το θέμα, ποιοι ήταν αυτοί το ανήγαγαν σε σημαντικό θέμα, ούτε τι έλεγε η κάθε πλευρά πάνω σε αυτό.
        Μπορώ να καταλάβω όμως ότι αυτή η μαύρη τρύπα είναι το έλλειμμα που έθρεφε και θρέφει το χρέος της Ελλάδος κάθε χρόνο.
        Τι είναι αυτό που μεσολάβησε και αυτό το σοβαρό θέμα, πέρασε στο περιθώριο; Τι μας αποπροσανατόλισε από τα πραγματικά προβλήματα της οικονομίας;
Ποιες δυνάμεις κατάφεραν να αλλάξουν την οικονομική συζήτηση σε αυτήν την χώρα; Τι μας οδήγησε να ξεχάσουμε την ύπαρξη της Μαύρης Τρύπας ή οποία τελικά μας έπνιξε;
Όποιος θυμάται ίσως μπορεί να βοηθήσει..