Αλήθεια πόσο περήφανοι μπορούν να νιώθουν οι αντικαθεστωτικοί της Λιβύης που, από ότι φαίνεται, θα καταφέρουν τελικά να διώξουν τον Καντάφι. Το νέο καθεστώς που θα εγκατασταθεί στη Λιβύη, είτε αυτό ονομαστεί δημοκρατία είτε όχι, τι έχει να επιδείξει ώστε να είναι περήφανο για την επιτυχία του;
Το γεγονός ότι οι αντικαθεστωτικοί συμμάχησαν με όλες τις χώρες του ΝΑΤΟ για την επιτυχία την εξέγερσης; Το ότι σε κάθε βήμα αυτού του εμφυλίου είχαν για στήριγμα τα Νατοϊκά αεροπλάνα; Ότι αποτέλεσαν ουσιαστικά τον Δούρειο ίππο επιβολής των ξένων ζωνών επιρροής, στην χώρα τους: Ότι οι ξένες σε αυτούς δυνάμεις, τώρα μοιράζονται την λεία;
Κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν ο Καντάφι ήταν καλός η κακός δικτάτορας αν δεν ζούσε στην Λιβύη. Για κάποιους αρκεί που ήταν δικτάτορας δηλαδή αρκεί που δεν ήταν εκλεγμένος από το λαό. Για μένα δεν αρκεί αυτό. Αντίθετα μου αρκεί η συνεργασία με ξένους που έκαναν οι αντικαθεστωτικοί για να καταδικάσω αυτούς. Μπορείς να έχεις πολλά αιτήματα για την χώρα σου και ίσως ακόμα να την οδηγήσεις σε εμφύλιο, άλλα η κόκκινη γραμμή είναι η συνεργασία με ξένους. Οι ξένοι δεν είναι ποτέ εκεί για να σε βοηθήσουν, δεν είναι ποτέ διπλά σου γιατί μοιράζονται τις ίδιες αξίες και αρχές. Είναι εκεί για να αρπάξουν την λεία.
Για έναν εθνικιστή αυτό είναι σαφές, πρώτα η πατρίδα μετά το πολίτευμα της. Η συνεργασία με ξένους για αλλαγή πολιτεύματος, ακόμα κι αν το νέο πολίτευμα είναι πολύ καλύτερο από το προηγούμενο, αποτελεί προδοσία γιατί απλούστατα καμία ξένη δύναμη δεν θα σταθεί δίπλα σου χωρίς ανταλλάγματα χωρίς κάτι να ξεπουληθεί.
Οποιοιδήποτε παραλληλισμοί δικοί σας.
Γάλλος δημοσιογράφος: «Ποιοί αντάρτες; Αυτοί ήταν εξαφανισμένοι. Το ΝΑΤΟ κατέλαβε την Τρίπολη»!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπέλτης ήταν σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο Γάλλος δημοσιογράφος Thierry Meyssan ο οποίος βρισκόταν στην Τρίπολη της Λιβύης την νύχτα που καταλήφθηκε από τις δυνάμεις όχι των «ανταρτών» αλλά του ΝΑΤΟ. Ο Γάλλος δημοσιογράφος εξηγεί ότι το όνομα της επιχείρησης κατάληψης της Τρίπολης ήταν «Σειρήνα» και αυτό από τα μεγάφωνα που χρησιμοποιούνται στα Τζαμιά.
Έτσι την πρώτη ημέρα, εξηγεί ο Meyssan από τα μεγάφωνα ορισμένων τζαμιών τα οποία ήταν υπό τον έλεγχο φανατικών μουσουλμάνων άρχισαν να μεταδίδονται κωδικοποιημένα μηνύματα προς ομάδες είτε των αντικαθεστωτικών είτε άλλων –χωρίς να διευκρινίζει ποιο μπορεί να ήταν αυτοί- και αμέσως άρχισαν να διατρέχουν όλη την Τρίπολη χωρίς όμως κάποιο φαινομενικό αντικειμενικό σκοπό αλλά μόνο πυροβολώντας στον αέρα.
Ο πραγματικός τους στόχος όμως ήταν να προκαλέσουν γενική σύγχυση ότι τάχα η Τρίπολη είχε καταληφθεί από τους αντικαθεστωτικούς μεταβατιστές αλλά δεν πραγματοποίησαν καμία κατάληψη κτιρίου ή κάποιων κυβερνητικών θέσεων. Ταυτόχρονα αεροσκάφη του ΝΑΤΟ βομβάρδισαν όλες τις κύριες οδικές αρτηρίες και συγκεντρώσεις κυβερνητικών δυνάμεων.
Το πρώτο βράδυ υπήρξαν 350 νεκροί συνολικά και χιλιάδες τραυματίες. Την επόμενη ημέρα οι αρχές αποκατέστησαν πλήρως τον έλεγχο της πόλης παρά τους ισχυρισμούς των μεταβατιστών – ισχυρισμοί οι οποίοι αναπαράχθηκαν διεθνώς από όλα τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ όπως και στην Ελλάδα- ότι υπήρχε ανταρσία στους κόλπους των κυβερνητικών στρατευμάτων και ότι ο έλεγχος του αεροδρομίου είχε χαθεί. Την επόμενη ημέρα το ΝΑΤΟ εντατικοποίησε τους βομβαρδισμούς του –φυσικά πάντα για να «προστατέψει» τον άμαχο πληθυσμό ο οποίος σκοτωνόταν από τα λιβυκά στρατεύματα! – χτυπώντας στόχους που είχε ήδη καταστρέψει τους προηγούμενους έξι μήνες, ενώ ταυτόχρονα επιθετικά ελικόπτερα πετούσαν πάνω από την Τρίπολη πυροβολώντας πρακτικά οτιδήποτε κινείτο.
Η επόμενη φάση ήταν να εισέλθουν στην πόλη στρατεύματα του Κατάρ (!) και όχι φυσικά οι ένοπλοι πληρωμένοι αντικαθεστωτικοί. Τα στρατεύματα τουθ Κατάρ όπως αναφέρει ο Γάλλος δημοσιογράφος υπέστησαν μεγάλες απώλειες από τα στρατεύματα της Λιβύης αλλά τελικά το ΝΑΤΟ πήρε τον έλεγχο της πόλης.
Ήταν μόνο τότε που αυτοί που είναι γνωστοί ως αντάρτες εισήλθαν στην πόλη όχι για να δώσουν μάχη αλλά απλά για να καταλάβουν θέσεις που οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ είχαν καταλάβει πρώτα. Ο ίδιος είπε ακόμη ότι δυνάμεις από τις ΗΠΑ, τη Βρετανία, την Ιταλία και τη Γαλλία ήταν επίσης μέσα στη Λιβύη όλο αυτό το διάστημα. Σε άλλο σημείο της συνέντευξής του ο Meyssan δήλωσε πως το ΝΑΤΟ στόχευε ηγετικά στελέχη της λιβυκής κυβέρνησης μέσω της δολοφονίας των οικογενειών τους κτυπώντας τα σπίτια τους, ενώ ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών αμάχων – αν όχι όλος- προήλθε από τους ΝΑΤΟικούς βομβαρδισμούς.